بررسی مقایسه‌ای ابعاد هوش اخلاقی از دیدگاه دانشمندان با قرآن کریم و ائمه معصومین(ع)

امروزه پژوهشگران به هوش اخلاقی علاقه‌مند هستند؛ زیرا مرز بین نوع‌دوستی و خودپرستی را توصیف می‌کند. توجه به هوش اخلاقی، یک ایده آسمانی است که الهام‌بخش رفتارهای افراد می‌باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که رشد اخلاقی افراد با رفتارهایی که آنان از خود نشان می‌دهند، رابطه مستقیم دارد. هدف اصلی این مقاله، بررسی مقایسه‌ای هوش اخلاقی از نگاه بوربا (2005) و لنیک و کیل (2003) با دیدگاه قرآن کریم و ائمه معصومین(ع) بوده است. برای بررسی موضوع این مقاله از گنجینه غنی و هدایت‌گر قرآن کریم و کتاب‌های ارزشمند و گرانبهای نهج‌البلاغه، تحف العقول، بحارالانوار، میزان‌الحکمة و غررالحکم استفاده شد که مجموعه‌ای از خطابه‌ها و کلمات قصار ائمه معصومین(ع) است. نتایج این بررسی نشان داد که: 1. با توجه به سخنان قرآن کریم و ائمة معصومین(ع)، از بین اصول عمومی هوش اخلاقی بوربا (هم‌دردی، هوشیاری، توجه و احترام، خودکنترلی، مهربانی، انصاف و صبر)، به اصول هوشیاری، توجه و احترام، خودکنترلی، مهربانی و انصاف اهمیت بیشتری داده شده است. 2. از بین چهار اصل اختصاصی هوش اخلاقی توسط لنیک وکیل (درست‌کاری، مسئولیت‌پذیری، دل‌سوزی و بخشش)، سه اصل درست‌کاری، مسئولیت‌پذیری و بخشش بیشتر مورد توجه قرار گرفته است